as though it mattered

rēfert (or separately rē fert), tŭlit, ferre, v. n. and impers. (plur. rarely personal; v. II. infra) [res - fero; the ancients regarded rē in this word as derived from res; cf. Fest. s. v. refert, p. 282 Müll.]; prop., it follows from or in view of a thing, i. q. ex re est; hence, it is for one ' s interest or advantage, it profits; or, in gen., it befits, matters, imports, concerns, it is of importance or consequence (syn.: juvat, conducit, attinet; freq. and class.); constr.,

In all periods and in all kinds of composition, refert hoc ( id, illud, etc., a subj.-clause) meā ( tuā, etc., qs. fert re meā, tuā, etc.; cf. Prisc. p. 1077 P.) magni ( pluris, quanti, etc., nihil, quid?), or absol.

Hoc meā refert, etc. (in Cic. very rare;

whereas interest meā occurs very freq.): tua istuc refert maxime,

Plaut. Trin. 2, 2, 38:

tua istuc refert, si curaveris,

id. Am. 2, 2, 109:

id mea minime refert,

Ter. Ad. 5, 4, 27:

quod refert tua,

Plaut. Pers. 4, 3, 50:

nihilo pol pluris tua hoc, quam quanti illud refert meā,

id. Rud. 4, 3, 27:

meā quidem istuc nihil refert,

id. Pers. 4, 3, 68:

id tuā refert nihil, utrum illae fecerint,

Ter. Hec. 4, 3, 12:

tuā quod nihil refert, ne Cures,

Plaut. Stich. 2, 1, 48:

tuā quod nihil refert, percontari desinas,

Ter. Hec. 5, 3, 12:

non ascripsi id, quod tuā nihil referebat,

Cic. Fam. 5, 20, 5:

quid id meā refert?

Plaut. Curc. 3, 25; 4, 2, 44; id. Merc. 2, 3, 117:

quid id refert tuā?

id. Curc. 3, 88; id. Rud. 1, 2, 88; Ter. Phorm. 4, 5, 11.—With subj.-clause:

quid meā refert, hae Athenis natae an Thebis sient?

Plaut. Rud. 3, 4, 41.—

Hoc refert, etc.:

quomodo habeas, illud refert, jurene an injuriā,

Plaut. Rud. 4, 4, 25:

ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit,

Liv. 9, 9:

illud permagni referre arbitror, Ut ne scientem sentiat te id sibi dare,

Ter. Heaut. 3, 1, 58:

primum illud parvi refert, nos publicanis amissis vectigalia postea victoria reciperare,

Cic. Imp. Pomp. 7, 18:

magni quod refert,

Lucr. 2, 760:

at quibus servis? refert enim magno opere id ipsum,

Cic. Cael. 23, 57: quanti id refert? Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1. — With subject-clause:

parvi retulit Non suscepisse,

Ter. Phorm. 4, 3, 41; cf.:

parvi refert abs te ipso jus dici aequabiliter, nisi, etc.,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 7:

quanti refert, te nec recte dicere, qui nihili faciat?

Plaut. Ps. 4, 6, 23:

meminero, sed quid meminisse id refert?

id. Mil. 3, 1, 214:

quid mihi refert Chrysalo esse nomen, nisi, etc.,

id. Bacch. 4, 4, 53:

quid te igitur rettulit Beneficum esse oratione, si, etc.,

id. Ep. 1, 2, 13:

neque refert videre, quid dicendum sit, nisi, etc.,

Cic. Brut. 29, 110:

neque enim numero comprehendere refert,

nor indeed is it necessary, need we, Verg. G. 2, 104: nec dicaris aliquid, quod referret scire, reticuisse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2.—With [p. 1546] inf. pass.:

jam nec mutari pabula refert,

Verg. G. 3, 548; cf.:

plures e familiā cognosci referre arbitror,

Suet. Ner. 1. — With a rel. subj.-clause (so most freq. in the class. per.):

ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint,

Cic. Tusc. 1, 33, 80: magni refert, hic quid velit, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:

cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert, quam magna dicam,

Cic. Fin. 5, 30, 90:

quasi vero referat quam id saepe fiat,

id. Div. 2, 29, 62:

quid refert, quā me ratione cogatis?

id. Lael. 8, 26:

quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum?

id. Phil. 2, 12, 29:

quid refert, tanto post ad judices deferantur, an omnino non deferantur?

id. Fl. 9, 21:

quae (aves) pascantur nec ne, quid refert?

id. Div. 2, 34, 72:

tuo vitio rerumne labores, Nil referre putas?

Hor. S. 1, 2, 77:

cum referre negas, quali sit quisque parente Natus,

id. ib. 1, 6, 7 et saep.:

quod tu istis lacrimis te probare postulas, Non pluris refert, quam si imbrem in cribrum geras,

Plaut. Ps. 1, 1, 100; cf.:

tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus,

Col. 3, 9, 7. —

Refert, etc.: Do. Hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinent, Et tuā refert, Plaut. Pers. 4, 3, 28: Ep. Tua pol refert enim? Ge. Si quidem meā refert, operā utere, id. Stich. 4, 2, 36:

quid tuā refert, qui cum istac venerit?

id. Merc. 5, 2, 65:

non plus suā referre, quam si, etc.,

Cic. Quint. 5, 19:

quos, cum nihil refert, pudet,

Plaut. Ep. 2, 1, 1:

cum nihilo pluris referet, quam si, etc.,

id. Bacch. 3, 4, 20:

nego et negando si quid refert, ravio,

id. Poen. 3, 5, 33:

si servus est, numquid refert?

id. Ps. 2, 4, 28:

quid refert, si hoc ipsum salsum illi et venustum videbatur?

Cic. N. D. 1, 28, 79 et saep. —

Entirely absol.:

bona Sejani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret,

as though it mattered, as if there were any difference, Tac. A. 6, 2.—

Analogous to attinet, conducit, and interest; it is of importance; it belongs, relates, concerns, etc.; constr., refert hoc, id, etc. (once referunt haec), ad aliquem, alicui, alicujus, etc. (mostly ante-class. and post-Aug.; but, with alicujus, once in Sall. and once in Liv.): quam ad rem istuc refert? Plaut Ep. 2, 2, 91; cf.:

quid id ad me aut ad meam rem refert,

id. Pers. 4, 3, 44:

refert etiam ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat,

Varr. R. R. 1, 16 fin. — In plur.:

te ex puellā prius percontari volo, Quae ad rem referunt,

Plaut. Pers. 4, 4, 44:

quoi rei id te assimulare rettulit?

id. Truc. 2, 4, 40:

dic, quid referat intra Naturae fines viventi, jugera centum an Mille aret?

Hor. S. 1, 1, 49:

quin et verba Flavii vulgabantur, non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet,

Tac. A. 15, 65:

faciundum aliquid, quod illorum magis quam suā retulisse videretur,

Sall. J.111, 1:

praefatus... et ipsorum referre, si quos suspectos status praesens rerum faceret,

Liv. 34, 27, 6:

quorum nihil refert, ubi litium cardo vertatur,

Quint. 12, 8, 2:

neque refert cujusquam, Punicas Romanasve acies laetius extuleris,

Tac. A. 4, 33:

ipsius certe ducis hoc referre videtur,

Juv. 16, 58:

plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas,

Quint. 9, 4, 44:

tu nihil referre iniquitatis existimas, exigas, quod deberi non oportuerit, an constituas, ut debeatur?

Plin. Pan. 40 fin.:

quem insignire exempli nonnihil, non insignire humanitatis plurimum refert,

id. Ep. 8, 22, 4:

nec minimo sane discrimine refert, Quo gestu lepores et quo gallina secetur,

Juv. 5, 123. — Rarely with a subst. as subj.:

adeo magni refert studium atque voluptas, et quibus in rebus consuerint esse operati homines,

Lucr. 4, 984:

adeo incessus in gravida refert,

Plin. 7, 6, 5, § 42:

longitudo in his refert, non crassitudo,

id. 18, 31, 74, § 317:

multum tamen in iis refert et locorum natura,

id. 11, 51, 112, § 267:

plurimum refert soli cujusque ratio,

id. 18, 21, 50, § 187.

rēfert (or separately rē fert), tŭlit, ferre, v. n. and impers. (plur. rarely personal; v. II. infra) [res - fero; the ancients regarded rē in this word as derived from res; cf. Fest. s. v. refert, p. 282 Müll.]; prop., it follows from or in view of a thing, i. q. ex re est; hence, it is for one ' s interest or advantage, it profits; or, in gen., it befits, matters, imports, concerns, it is of importance or consequence (syn.: juvat, conducit, attinet; freq. and class.); constr.,

In all periods and in all kinds of composition, refert hoc ( id, illud, etc., a subj.-clause) meā ( tuā, etc., qs. fert re meā, tuā, etc.; cf. Prisc. p. 1077 P.) magni ( pluris, quanti, etc., nihil, quid?), or absol.

Hoc meā refert, etc. (in Cic. very rare;

whereas interest meā occurs very freq.): tua istuc refert maxime,

Plaut. Trin. 2, 2, 38:

tua istuc refert, si curaveris,

id. Am. 2, 2, 109:

id mea minime refert,

Ter. Ad. 5, 4, 27:

quod refert tua,

Plaut. Pers. 4, 3, 50:

nihilo pol pluris tua hoc, quam quanti illud refert meā,

id. Rud. 4, 3, 27:

meā quidem istuc nihil refert,

id. Pers. 4, 3, 68:

id tuā refert nihil, utrum illae fecerint,

Ter. Hec. 4, 3, 12:

tuā quod nihil refert, ne Cures,

Plaut. Stich. 2, 1, 48:

tuā quod nihil refert, percontari desinas,

Ter. Hec. 5, 3, 12:

non ascripsi id, quod tuā nihil referebat,

Cic. Fam. 5, 20, 5:

quid id meā refert?

Plaut. Curc. 3, 25; 4, 2, 44; id. Merc. 2, 3, 117:

quid id refert tuā?

id. Curc. 3, 88; id. Rud. 1, 2, 88; Ter. Phorm. 4, 5, 11.—With subj.-clause:

quid meā refert, hae Athenis natae an Thebis sient?

Plaut. Rud. 3, 4, 41.—

Hoc refert, etc.:

quomodo habeas, illud refert, jurene an injuriā,

Plaut. Rud. 4, 4, 25:

ne illud quidem refert, consul an dictator an praetor spoponderit,

Liv. 9, 9:

illud permagni referre arbitror, Ut ne scientem sentiat te id sibi dare,

Ter. Heaut. 3, 1, 58:

primum illud parvi refert, nos publicanis amissis vectigalia postea victoria reciperare,

Cic. Imp. Pomp. 7, 18:

magni quod refert,

Lucr. 2, 760:

at quibus servis? refert enim magno opere id ipsum,

Cic. Cael. 23, 57: quanti id refert? Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9, 1. — With subject-clause:

parvi retulit Non suscepisse,

Ter. Phorm. 4, 3, 41; cf.:

parvi refert abs te ipso jus dici aequabiliter, nisi, etc.,

Cic. Q. Fr. 1, 1, 7:

quanti refert, te nec recte dicere, qui nihili faciat?

Plaut. Ps. 4, 6, 23:

meminero, sed quid meminisse id refert?

id. Mil. 3, 1, 214:

quid mihi refert Chrysalo esse nomen, nisi, etc.,

id. Bacch. 4, 4, 53:

quid te igitur rettulit Beneficum esse oratione, si, etc.,

id. Ep. 1, 2, 13:

neque refert videre, quid dicendum sit, nisi, etc.,

Cic. Brut. 29, 110:

neque enim numero comprehendere refert,

nor indeed is it necessary, need we, Verg. G. 2, 104: nec dicaris aliquid, quod referret scire, reticuisse, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 10, 2.—With [p. 1546] inf. pass.:

jam nec mutari pabula refert,

Verg. G. 3, 548; cf.:

plures e familiā cognosci referre arbitror,

Suet. Ner. 1. — With a rel. subj.-clause (so most freq. in the class. per.):

ipsi animi magni refert quali in corpore locati sint,

Cic. Tusc. 1, 33, 80: magni refert, hic quid velit, Caes. ap. Cic. Att. 14, 1, 2:

cum ego ista omnia bona dixero, tantum refert, quam magna dicam,

Cic. Fin. 5, 30, 90:

quasi vero referat quam id saepe fiat,

id. Div. 2, 29, 62:

quid refert, quā me ratione cogatis?

id. Lael. 8, 26:

quid refert, utrum voluerim fieri, an gaudeam factum?

id. Phil. 2, 12, 29:

quid refert, tanto post ad judices deferantur, an omnino non deferantur?

id. Fl. 9, 21:

quae (aves) pascantur nec ne, quid refert?

id. Div. 2, 34, 72:

tuo vitio rerumne labores, Nil referre putas?

Hor. S. 1, 2, 77:

cum referre negas, quali sit quisque parente Natus,

id. ib. 1, 6, 7 et saep.:

quod tu istis lacrimis te probare postulas, Non pluris refert, quam si imbrem in cribrum geras,

Plaut. Ps. 1, 1, 100; cf.:

tantum retulerit, ut in transferendis seminibus similem statum caeli locique observemus,

Col. 3, 9, 7. —

Refert, etc.: Do. Hae (tabellae) quid ad me? To. Immo ad te attinent, Et tuā refert, Plaut. Pers. 4, 3, 28: Ep. Tua pol refert enim? Ge. Si quidem meā refert, operā utere, id. Stich. 4, 2, 36:

quid tuā refert, qui cum istac venerit?

id. Merc. 5, 2, 65:

non plus suā referre, quam si, etc.,

Cic. Quint. 5, 19:

quos, cum nihil refert, pudet,

Plaut. Ep. 2, 1, 1:

cum nihilo pluris referet, quam si, etc.,

id. Bacch. 3, 4, 20:

nego et negando si quid refert, ravio,

id. Poen. 3, 5, 33:

si servus est, numquid refert?

id. Ps. 2, 4, 28:

quid refert, si hoc ipsum salsum illi et venustum videbatur?

Cic. N. D. 1, 28, 79 et saep. —

Entirely absol.:

bona Sejani ablata aerario, ut in fiscum cogerentur, tamquam referret,

as though it mattered, as if there were any difference, Tac. A. 6, 2.—

Analogous to attinet, conducit, and interest; it is of importance; it belongs, relates, concerns, etc.; constr., refert hoc, id, etc. (once referunt haec), ad aliquem, alicui, alicujus, etc. (mostly ante-class. and post-Aug.; but, with alicujus, once in Sall. and once in Liv.): quam ad rem istuc refert? Plaut Ep. 2, 2, 91; cf.:

quid id ad me aut ad meam rem refert,

id. Pers. 4, 3, 44:

refert etiam ad fructus, quemadmodum vicinus in confinio consitum agrum habeat,

Varr. R. R. 1, 16 fin. — In plur.:

te ex puellā prius percontari volo, Quae ad rem referunt,

Plaut. Pers. 4, 4, 44:

quoi rei id te assimulare rettulit?

id. Truc. 2, 4, 40:

dic, quid referat intra Naturae fines viventi, jugera centum an Mille aret?

Hor. S. 1, 1, 49:

quin et verba Flavii vulgabantur, non referre dedecori, si citharoedus demoveretur et tragoedus succederet,

Tac. A. 15, 65:

faciundum aliquid, quod illorum magis quam suā retulisse videretur,

Sall. J.111, 1:

praefatus... et ipsorum referre, si quos suspectos status praesens rerum faceret,

Liv. 34, 27, 6:

quorum nihil refert, ubi litium cardo vertatur,

Quint. 12, 8, 2:

neque refert cujusquam, Punicas Romanasve acies laetius extuleris,

Tac. A. 4, 33:

ipsius certe ducis hoc referre videtur,

Juv. 16, 58:

plurimum refert compositionis, quae quibus anteponas,

Quint. 9, 4, 44:

tu nihil referre iniquitatis existimas, exigas, quod deberi non oportuerit, an constituas, ut debeatur?

Plin. Pan. 40 fin.:

quem insignire exempli nonnihil, non insignire humanitatis plurimum refert,

id. Ep. 8, 22, 4:

nec minimo sane discrimine refert, Quo gestu lepores et quo gallina secetur,

Juv. 5, 123. — Rarely with a subst. as subj.:

adeo magni refert studium atque voluptas, et quibus in rebus consuerint esse operati homines,

Lucr. 4, 984:

adeo incessus in gravida refert,

Plin. 7, 6, 5, § 42:

longitudo in his refert, non crassitudo,

id. 18, 31, 74, § 317:

multum tamen in iis refert et locorum natura,

id. 11, 51, 112, § 267:

plurimum refert soli cujusque ratio,

id. 18, 21, 50, § 187.